Tu gramy...

- Mała od Weasleyów. Kolejna ruda. I patrzcie! Wygadana. - zaśmiał się z ironią.

- A Malfoy jak zawsze cyniczny i idiotyczny. Nawet nie musisz się starać, żeby wyjść na idiotę, twój idiotyzm wyczuwa się na kilometr - wywróciła oczami.

Zauważyła kłócących się o coś Gryfonów i Ślizgona. Podeszła zaciekawiona. nie wiedziała o co poszła, ale jej ślizgoński charakterek kazała interweniować.
- Możecie już się pozabijać? to zaoszczędzi wam męczenia się ze sobą - westchnęła.

Nagle zza rogu wyskoczyła Rita.
- Dzieciaczki! - Zawołała wesoło tak głośno, że echo odbiło się od ścian lekko drażniąc przyczajoną Hydrę. - Co tu robicie!? - Krzyknęła a lewitujące pióro spoczywało na szczycie notesu gotowe do notowania.

Zastanawiamy się jak sprawić by Rita Skeeter straciła pracę - wyszczerzyła się.

- Osz ty! - Spojrzała na nią mściwie. - Notuj! - Krzyknęła do pióra. - Paskudna ślizgonka ma romans z Potterem... aa... - Spojrzała na Hermionę. - A szlama Granger jest zazdrosna. - Zachichotała.

- A Rita ma zmarszczki - uśmiechneła się cynicznie - I co? notujesz?

Przyglądała się wszystkiemu zboku. W końcu nie wytrzymała i ruszyła przodem. Oni niech się kłócą, ona woli zobaczyć stwora. Odwróciła się jeszcze do Ginny.
-Idziesz? - spytała.

Śmiał się po cichu w ukrycie na to zdarzenie. Potem pobiegł do Hanny ( Abott ) i i jej wszystko powiedział.

- Idę - odpowiedziała stanowczo Astorii idąc tuż obok niej.

Spojrzała na rudowłosą.
-Wstrzymaj na chwilę oddech. - zatkała sobie nos i pobrała dużą ilość powietrza do płuc.
Po cichu ruszyła przodem.

Wzruszyła ramionami i zrobiła to samo. Poszła za nią zastanawiając się czy taka Hydra śmierdzi.

Idąc po cichu ujrzała Dumbledora. Stał nieruchomo.

- Ginny nie powinniśmy się! - Nagle jednak z drugiej strony korytarza usłyszeli dudnienie wielkich nóg. Wielka Hydra uderzył swym ogonem w sufit.
Harry, Hermiona, Rita i Victoria zostali uwięzieni w części lochów z, której dało się wyjśc na zamek. Zaś Ginny, Astoria, Ron, Hagrid i inni nauczyciele w lochach zostali zamknięci w labiryncie lochów. Hydra zaś znajdowała się po tej stronie gdzie był Potter
- Drętwota! - Krzyknął Harry, ale zaklęcie nie wyrządziła żadnej krzywdy wielkiemu potworowi. Czwórka czarodziejów zaczęła uciekac w kierunku wyjścia z lochów.
- Wrócimy po was! - Krzyknął Harry cudem unikając uderzenie przez jedną z głów.

- O rany... - jęknęła widząc wielkiego potwora. Nie bała się go zbyt, było jej obojętne czy Hydra zrobi jej krzywdę, czy też nie. Ale chciała ją zabić.
- Zabije ją niewybaczalne zaklęcie? - zapytała gotowa go w każdej chwili użyć.

- Cholera! - krzyknęła słysząc ryki Hydry. Miała nadzieję, że nic nie zrobi Harremu, Hermionie, Victorii, a nawet Ricie. Zaczęła się zastanawiać jak można takiego potwora zabić. Na pewno nie przez odcięcie głów, bo wyrosną nowe.

Spojrzała groźnie na hydrę, która ukazała się w całości. Wyjęła różdżkę.
-Conjunctivitis! - oślepiła potwora.

- Cholibka... - Rzucił Hagrid.

Tymczasem Edmund szedł znudzony korytarzem.

- Hagrid? - dziewczyna zwróciła się do pół olbrzyma - Znasz się na takich stworach nie? Jak się zabija Hydry?

/Hydra jest po naszej stronie... /

- Salvio Hexia - Rzuciła Hermiona. Natychmiast utworzyła się widoczna 'tarcza' , której Hydra nie mogła przekroczyć. - No to co teraz robimy? - Spytała zdyszana Hermiona. Rita bez przerwy dyktowała swojemu latającemu, zielonemu piórkowi... - Możesz przestać? - Zwróciła jej uwagę. - Nie ma pani nic lepszego do roboty? Może jakiś pomysł jak mamy się wydostać?

- Rita Skeeter jest tylko starą babą, której głównym celem w życiu jest niszczenie życia innych ludzi. Skąd taka nieznająca się na czarach kobieta może wiedzieć jak pokonać Hydrę? - wywróciła teatralnie oczami - Odetnijmy jej głowy i przypalmy rany, żeby nie odrosły - zaproponowała.

-To jest niemożliwe. - rzuciła do Victorii. - Albo ją zabijemy, albo ona nas zabije. - powiedziała drżącym głosem trzymając różdżkę gotową do ataku.

[Astoria, ty chyba jesteś po drugiej stronie ;D Przynajmniej tak wnioskuje z wypowiedzi Potter ;DD]

Krzyki Lavender roznosiły się po Wielkiej Sali w, której zebrali się wszyscy uczniowie.
Patronus Dumbledore'a przybył jakiś czas temu z informacją, że Hydra kieruje się do wyjścia z lochów.
- Zginiemy! - Krzyczała Brown. Uczniów pilnowała Pani Pomfrey. Tylko ona nie zeszła do lochów. (No i Filch).

[kurde. zapomniałam ;/ to nie czytajcie tego co napisałam]

- Ja nie potrafię rzucac zaklęc?! - Krzyknęła wściekła Rita. - Sezam Materio - Krzyknęła celując w pobliskie drzwiczki i przechodząc przez nie. - Życzę wam miłej walki z Hydrą dzieciaczki! - Zachichotała i zatrzasnęła drzwi. - Colloportus - Krzyknęła celując w drzwi, które znowu się zamknęły.

Złapała coś co miała pod ręką, co okazało się kamieniem i wściekła rzuciła tym w drzwi, za którymi ukryła się Rita. Wzięła głęboki wdech i spojrzała na Hermionę i Harrego.
- Mogę ją zabić - wzruszyła ramionami jakby to było coś prostego.

Hydra wściekła wymachiwała głową coraz bardziej niszcząc tunel.
Wyła i krzyczała próbując trafic uczniów. Drażniły ją też zaklęcia w nią rzucane. W tym jednak samym czasie mała grupka ślizgonów na czele z Pansy Parkinson wysłała do Ministerstwa sowę, że Dumbledore sobie nie radzi i, że uczniowie są zdani na pastwę losu.

Dumbledore i reszta nauczycieli zauważyli zatarasowaną drogę.
- Bombarda! - Krzyknął dyrektor a kamienie rozleciały się. Przecisnęli się wszyscy przez dziurę i ruszyli biegiem w kierunku Hydry. - Idźcie! - Krzyknął Dumbledore odwracając uwagę Hydry. - Ja ją zatrzymam. - Wszyscy, którzy byli w lochach wpadli do sali wejściowej a tam...